In het recentste nummer van Bier Grand Cru stelt wijnjournalist Alain Bloeykens dat België een echt wijnland is. Zijn argumenten kan u lezen in het magazine. Voor ons was het echter een trigger om te peilen naar de bierkeuze van een aantal vooraanstaande wijnjournalisten. We vroegen het aan Simmone Wellekens, Dirk Rodriguez en natuurlijk aan Alain zelf. De keuze is boeiend en verrassend te noemen.
Simonne Wellekens (De Standaard)
Mijn top drie is maar een prikje uit wat ik graag drink. Ik zou zonder enige moeite een top tien kunnen samenstellen!
- Bieren van de Glazen Toren: Ik hou van bieren met veel smaak, liefst stroblond tot amberkleurig, fris fruitig, gehopt en niet zoet. Favorieten uit mijn streek zijn de bieren van brouwer Jef Van den Steen in Erpe-Mere: Ondineke, volmondig en zacht gehopt, en Jan de Lichte met een fijne koriandertoets. Heerlijk Belgisch witbier!
- Karmeliet: Verfijnd, complex goudbond bier, het type bier dat je drinkt zoals wijn. Het frisse hoparoma, de zachte toetsen van vanille, de volle romige smaak en het fijne bittertje strelen het pallet.
- Cornet: Het mooie samenspel tussen de zacht romige smaak met hints van vanille en fijne bitterheid in het krachtige blond bier, Oaked Cornet, bij brouwerij De Hoorn in Steenhuffel, is bijzonder inspirerend.
Alain Bloeykens (Het Nieuwsblad):
Opmerking vooraf:
- Sowieso ‘blond’: ik weet niet wat het is maar ‘bruin’ is echt mijn ding niet. Bevooroordeeld door de kleur? Ik weet het niet maar feit is, ik lust het niet.
- Liefst van het ‘vat’: ik ben maar een leek maar het valt me op dat bier van het vat net iets meer spankracht, pittiger en levendiger is. Een verkeerde inschatting? Ik weet het niet maar wanneer ik hetzelfde bier op ‘fles’ of van het ‘vat’ proef merk ik toch daadwerkelijk een verschil.
Mijn favorieten? Commercieel wellicht maar ‘who cares’… Per slot van rekening, ik moet ze toch met smaak soldaat maken, niet?`
- Tripel Karmeliet: ontdekt in mijn stamcafétje in de Ardennen en meteen verkocht. Vers van het vat, die romige kraag, heel fruitig, tikkeltje zoet zelfs maar niet te zoet, gematigd bitter op het einde. Fruitig en ik proef er zelfs wat vanille in, het doet me meteen denken aan … een best complete wijn!
- Leffe blond: oei, oei, nu krijg ik wellicht alle bierkenners op mijn dak? Dan is het ook maar zo. Maar op een terrasje, zo’n 33 cl van ’t vat, geen enkele moeite mee, al snel volgt een tweede, soms een derde maar da’s wat overdrijven, niet? Ik apprecieer vooral het vlot toegankelijk karakter, opnieuw een klein tikkeltje zoet, ietwat vanille en vooral niet te bitter. Hou ik echt niet van. Lichtvoetig, fris en toch veel smaak. Dus waarom niet?
- Chimay Tripel: ook ontdekt in de Ardennen maar in wijntermen uitgedrukt voor mij al meer een ‘maaltijdbier’ dan een ‘aperitiefbier’. Voor mij de meest ‘bittere’ van de drie, maar net niet té bitter. Met dank aan de frisse zuren en de eerder wat gekonfijte fruitaroma’s. Zelfs een tikkeltje kruidig. Doet me altijd denken aan wat citrus en zelfs rozijntjes…”
Dirk Rodriguez (De Morgen)
Ik vermoed dat ik onder invloed van de wijn altijd op zoek ben naar bier met de nodige balans tussen materie en elegantie. Vandaar dat ik pas voor bieren met meer dan 8% alc. die ik doorgaans te vermoeiend vind. Qua fraîcheur is het moeilijk om bieren te boordelen omdat het koolzuur en de koele serveertemperatuur sowieso al voor frisheid zorgen.
Mijn evergreens:
- Vedett IPA: Het beschaafde bitter en de smaakstructuur die door het iets hoger alcoholgehalte ontstaat maakt deze Vedett voor mij een pak genietbaarder dan de pils. Zelfs aan tafel.
- Saison Dupont bio: Dit is mijn favoriete dorstlesser met zijn zesty hints en licht bittertje. En wat een smaakrijkdom en complexiteit voor een bier van amper 5,5% vol!
- Oude Geuze 3 Fonteinen Cuvée Armand & Gaston: Groots, zonder overdaad aan hout, met net de rijping die nodig is om de zuren te integreren. En hij wordt geheid nog beter als je hem enkele jaren laten liggen in je eigen kelder. Doet me nu al snakken naar mijn eerste snee roggebrood met plattekaas en radijzen van de lente.
Dit gezegd en geschreven zijnde, ik zal een St. Bernardus Dubbel of Prior ook nooit afslaan, en een frisse Stella van ‘t vat bij ’t Werftje in Zeebrugge gaat er ook altijd in.
