Bockbier gekte
Eind september of de eerste maandag van oktober -niemand durft het nog met zekerheid te zeggen- kijkt België met grote ogen en met open mond naar het begin van de bockbiergekte bij onze Noorderburen. We Belgen snappen er niets van. Een heel jaar hijsen onze Nederlandse vrienden smaakloze industriële pils -al is dit gegeven de laatste jaren in ijltempo aan het veranderen- om zich plots als volleerde kenners op het bockbier te storten.
Ook de herkomst van de naam “Bockbier” is allesbehalve duidelijk voor de modale Belg. De benaming is mogelijk een verbastering van Einbecker Bier. Een ander verhaal verwijst dan weer naar de Germaanse god Thor of Donar, die op een bokkenwagen langs de hemelboog scheurt, en tegelijkertijd de vruchtbaarheid symboliseert. Maar niemand die echt weet hoe de vork aan de steel zit.
Een aantal Belgische brouwers speelt handig in op de hype en brouwen een Bockbier voor de Nederlandse markt. In vele gevallen zijn deze bieren zelfs niet beschikbaar op de Belgische markt. Een mooi voorbeeld de Barbar Bok van Brasserie Lefebvre uit het Waalse Quenast. Het stevige bruine bier is gebaseerd op mout, zachte tarwe en honing. Het verschil met zijn grote blonde zus “Barbar” zit hem echter in de toetsen van fruit, mout en chocolade, aldus de brouwerij.
Ook de kabouters van Achouffe verwennen hun Nederlandse neefjes met “Choufe Bok 6666”, een koperkleurig bier met een fruitige toets en een uitgesproken afdronk.
De historische Mechelse brouwerij “Het Anker” pakt ieder najaar uit met een “Anker Herfstbok”. Een amberkleurig bier gebrouwen op basis van pilsmout, tarwemout en karamelmout en gekruid met onder andere curaçao Wederom is het bier uitsluitend bestemd voor de Nederlandse markt.
Rest de vraag, hoe smaakt Bockbier? Tijdens de verkiezing van het Beste Bockbier van Nederland in de Beurs van Berlage, vroeg ik aan mijn Nederlandse medejuryleden de definitie van Bockbier, afhankelijk van de persoon kreeg ik een verschillend antwoord.
De enige constante: kastanje-tot mahoniebruin bier met rode gloed. Het alcoholpercentage schommelt rond de 6,5% met uitschieters naar boven toe. De smaak is bitterzoet met een duidelijk moutprofiel, al dan niet met een bijkomende hint van kruiden.
Veel wijzer ben ik niet geworden, maar één ding is zeker: de meeste bockbieren zijn verduiveld lekker.
