maar blijkbaar ook niet zomaar…
Morgen is het zover, bij het slapen gaan moeten we er voor zorgen dat alles zeker klaar staat voor de komst van de Sint. Hij komt zeker nog een laatste keer langs op de nacht van 5 op 6 december en dan wel voor het echte werk. Tot nu toe hebben we sinds 1 december uiteraard al elke avond ons schoentje voor de schoorsteen gezet om lekkers in ontvangst te nemen, maar eerlijk gezegd, de Sint was nogal aan de spaarzame kant deze keer. OK, het is crisis, alles is duur geworden, en wat weten ze nog allemaal te verzinnen, maar we zijn braaf geweest dus we snappen het toch niet helemaal. We gingen dus nog maar eens ten rade bij onze AI-vriend om wat meer ROI op dat schoentje leggen te krijgen. Deze kwam met het volgende verhaal …
Er was eens een klein dorpje in België waar de kinderen elk jaar vol verwachting uitkeken naar de komst van Sinterklaas. In dit dorpje woonde een jongen genaamd Tom. Tom had altijd gehoord dat hij een wortel voor het paard en een glaasje melk voor Sinterklaas bij de schoorsteen moest zetten. Maar dit jaar hoorde hij een bijzonder verhaal van zijn opa.
Opa vertelde dat Sinterklaas, na al die jaren van melk drinken, wel eens zin had in iets anders. “Wist je dat Sinterklaas eigenlijk dol is op bier?” fluisterde opa geheimzinnig. Tom keek verbaasd. “Echt waar, opa?” vroeg hij. Opa knikte en glimlachte. “Ja, maar niet zomaar bier. Sinterklaas houdt het meest van een lekker Belgisch bier, zoals een Duvel. Het is zijn favoriete bier omdat het zo’n rijke smaak heeft en hem helpt om warm te blijven tijdens zijn lange nachten op het dak.”
Tom vond dit een geweldig idee. Hij besloot om dit jaar een flesje Duvel bij de schoorsteen te zetten, samen met de wortel voor het paard. Die avond, toen iedereen sliep, sloop Tom stilletjes naar beneden en zette het flesje bier en de wortel klaar. Hij ging snel weer naar bed, vol spanning afwachtend wat er zou gebeuren.
De volgende ochtend rende Tom naar de schoorsteen. Tot zijn grote vreugde zag hij dat het flesje bier leeg was en dat er een prachtig cadeau in zijn schoentje zat. “Het werkt echt!” riep hij uit. Zijn ouders glimlachten en knipoogden naar elkaar. Vanaf dat jaar zette Tom elke Sinterklaasavond een flesje Duvel bij de schoorsteen, en hij kreeg altijd de mooiste cadeaus.
En zo werd het een traditie in het dorpje dat Sinterklaas niet alleen melk, maar ook een heerlijk Belgisch bier kreeg. En iedereen wist dat Sinterklaas daardoor nog blijer was om cadeautjes te brengen.
Dit gaan we dus zeker gaan toepassen. Tradities mogen toch een beetje met hun tijd mee gaan en de Sint is uiteindelijk geen melkmuiltje meer. Over ‘evoluerende tradities’ gesproken trouwens … als je AI vraagt om hier ook een passend beeld bij te maken is het wel treffelijk hoe ‘politiek correct’ het antwoord is…
