Fou’foune
U valt op blond? U geeft graag koosnaampjes aan dat ene wonderbaarlijke plekje van het vrouwenlichaam? U drinkt graag lekker bier? Welkom in de wondere wereld der snoepers die ‘goed bezig’ zijn! En misschien hebben we voor u hierbij wel een bier gevonden naar uw ‘goesting’!
Niet alleen de vorm van een abrikoos triggert de verbeelding
Mijn Frans is best OK te noemen; ik ben dan ook een Ketje… maar toch zijn er termen/woorden/koosnaampjes in het Frans die ik maar gaandeweg in het leven heb leren ontdekken. Noch op school, noch thuis krijg je daar immers onderricht over. Al zeker als het gaat om de benaming van vrouwelijke geslachtsorganen. Net omdat dat laatste woord – geslachtsorgaan – zo klinisch klinkt gebruiken wij – ik en u, ja, geeft u het maar toe – er graag andere benamingen voor.
Neem nu het Franse ‘foufoune’. Zwier dat woord op de Franstalige wikipedia en je komt automatisch uit bij “Vulve” (Redirigé depuis Foufoune), staat er dan nog voor de duidelijkheid bij. Met enige zin voor bijzondere klinische ongevoeligheid legt men vervolgens uit: “La vulve (du latin volva, puis de vulva, « utérus ») est l’ensemble des organes génitaux externes de la femme et de certaines femelles de mammifères, constitué principalement des grandes et des petites lèvres enserrant l’entrée du vagin, la partie externe du clitoris et le méat urinaire.” Tja. Geef ons dan toch maar de lieftallige term foufoune; die laat tenminste nog enige opening tot verbeelding.
De wikipediapagina in kwestie stelt het trouwens ook allemaal heel pedagogisch voor met een expliciete bijhorende foto. Een van een exemplaar in lichtelijk verval, als u het ons vraagt. Maar goed, dat je je bier niet ‘vulve’ noemt begrijpen we best wel. Dat zou misschien echt wel de verkeerde aromaconnotties oproepen, maar kiezen voor ‘foufoune’? Is dat niet een beetje te…? Brouwerij Cantillon durfde het toch aan. Het verhaal achter deze opmerkelijke naamkeuze ligt enigszins genuanceerder dan we met onze af en toe geperverteerde geest vermoedden.
Beeld u een grote tafel in ergens in de heerlijke Provence. Rond de tafel met daarop een perfect geroosterd geitje en prachtige wijnen als Hermitage en Saint-Joseph zitten een hoop vrienden. We schrijven 1998. Een van de aanwezigen is abrikozenkweker François Daronnat. Zijn bijnaam? Foufoune. Daronnat zingt er de lof van zijn ” Bergeron “-abrikozen. Het zijn de meest natuurlijke, de mooiste, ze hebben de beste smaak; ze zijn zoet en zuur tegelijk… U kan het zich inbeelden, de Franse chauvinist prijst er zijn abrikozen de staalblauwe hemel in.
Een van de andere aanwezigen was Jean Van Roy, een telg van familie Van Roy-Cantillon van de Brusselse brouwerij Cantillon en die dacht: tiens, misschien moet ik daar eens een bier van proberen maken. Als die abrikozen echt zo bijzonder zijn… Na de reis kreeg Jean van Roy driehonderd kilogram van die Bergerons toegestuurd. Hij durfde de uitdaging aan en ging aan de slag. Het resultaat, abrikozenlambik, was ronduit perfect te noemen. Sindsdien wordt elk jaar twaalfhonderd kilogram abrikozen geleverd bij Cantillon. Brouwerij Cantillon is al actief sinds 1900 en staat bekend om haar lambik, geuze, faro en kriek. Ze tracht een eeuwenoude brouwtraditie voort te zetten met bieren van spontane gisting die enorm inzetten op een natuurlijke biersmaak.
Het fruit wordt met de hand ontpit en dan in twee jaar oude Lambik gestort. Het bier onttrekt de smaak en de aroma’s zeer snel en na twee maanden wordt de Fou’Foune gebotteld in flessen van 75. Het is een zurig, lichtjes troebel bier en heeft een bleekgouden kleur. De productie is beperkt tot drieduizend liter per jaar.
De Fou’foune is ondertussen bijzonder gegeerd goed geworden. Met een gemiddelde rating van 4,51/5 op beeradvocate.com en 4,02 op ratebeer.com hoeft dat niet te verbazen. Met een aroma van citroen, perzik, abrikoos, pompelmoes en amandelen, een wat romig aanvoelen in de mond en een bijzonder opgewekte frisheid als bijkomend gevoel hoeft dat al helemaal niet te verbazen. Allemaal lyrische omschrijvingen zijn dat die even goed thuis horen in romantische sferen, toch? Gemaakt van Frans fruit bovendien! En dat is zoals u weet nog opwindender dan Turks fruit… Omdat de oplage van Fou’foune beperkt is maakt het de jacht op dit heerlijke kleinood trouwens alleen nog maar interessanter. Wat zeggen ze nu weer van een gewilde bruid?
