De cafés betalen het gelag
Elk debat over de politieke en maatschappelijke rol van de schrijvende pers wordt onvermijdelijk beheerst door de figuur van Emile Zola. 112 jaar geleden publiceerde Zola zijn pamflet ‘J’Accuse…!’, waarin hij de onschuld probeerde aan te tonen van de joodse legerkapitein Alfred Dreyfus, die was beschuldigd van spionage voor het Duitse leger. De publicatie van J’Accuse zorgde voor een beslissende wending in de zaak-Dreyfus en een verandering in het beleid. Nu wordt de horeca aangewezen als de hoofdschuldige van de stijgende corona besmetting.
In het hele land moeten cafés om 11:00 ’s avonds sluiten, besliste het Overlegcomité van de verschillende regeringen in ons land eerder deze week. Een dag later besliste de Brusselse regering dat in het Brussels Gewest de cafés een hele maand zelfs volledig dicht moeten. Restaurants mogen dan weer wel open blijven. Onze kersverse minister van Volksgezondheid verdedigde de sluiting op een wel bijzondere wijze: “Nu moet u hier zoveel doen en daar zoveel doen… Neen. De wetenschap is onzeker, de data zouden beter kunnen. We ageren in wetenschappelijke onzekerheid. Maar politiek moet beslissen. Vraag niet het ultieme bewijs, we moeten ageren”. Heel sterke argumentatie als u het ons vraagt.
De beslissing is dus gebaseerd op een sterk vermoeden van de virologen. Erika Vlieghe wijst erop dat ‘superspreadingevents’ vaak in drukke ruimtes gebeuren, waar mensen luid praten: “Als je dat vertaalt naar situaties in het leven, dan is de overdracht in drukke cafés waarschijnlijk”.
Geen wetenschappelijk bewijs? Waarschijnlijk? … ? Heel fijn voor de horeca ondernemers die hun zaak weeral moeten sluiten en een schamele €2.000 als compensatie krijgen. Volgende een studie van AB InBev kreeg 1,3% van de cafébazen al een contacttracer aan de lijn. Twee van hen, 0,9%, werden daarna geïnformeerd over een mogelijke cluster. Waarom is er al maanden een registratieplicht in de horeca als er van de data geen gebruik wordt gemaakt?
Ben ik Emile Zola, ben ik een viroloog? Het antwoord is tweemaal nee, maar deze feiten stemmen tot nadenken.
Nog een laatste bedenking bij een metafoor van onze goede minister: “Beeld u in dat we in oorlog zijn en de vijand komt over zee. We hebben veel kusten. We weten niet waar de vijand gaat aanvallen, we zijn onzeker. Wat gaan we doen? Daar waar de kusten het makkelijkst in te nemen zijn, daar gaan we versterken.” Adolf Hitler maakte in 1944 gelukkig dezelfde fout en versterkte de kust vooral in ‘Pas-de-Calais’.De geallieerden kwamen aan land in Normandie en de rest is geschiedenis. Maar goed, zo ver gaan we de vergelijking misschien ook niet drijven.
Foto © Bart Van der Perre
