Het is een van de bekendste filmscènes ooit: Meg Ryan die aan een tafeltje in het New Yorkse restaurant Katz’s Deli een orgasme faket. En nog beter wordt het in deze ‘When Harry met Sally’ als vlak na Ryans hoogtepunt een oudere vrouw aan een ander tafeltje, de dienster kurkdroog verordonneert: “I’ll have what she’s having”. Is het te kort door de bocht als we zeggen dat wij geregeld ‘When Harry met beer’ hoogtepunten beleven? En we vermoeden dat we die delen met de meeste Belgen en ons-bierlandje-bezoekende toeristen. “I’ll have what he/she’s having.”, tja, daar kom je in een gemiddeld café in Belgenland wel een eindje mee toe vermits zowat elke cafébezoeker bij manier van spreken met een ander topbier zich ‘klaar’ kan drinken. In het stamcafé drinken de Belgen – en de toeristen doen dat even passievol – in hun slipstream een ‘dagschotel’ van het vat, waarvan de waard het schuim met een spatel liefdevol afstrijkt. Elders ontdekken ze onbekende streekbieren of artisanale bieren van de lokale brouwer. Bier op basis van oud brood, chocolade, witloof of kersen: je kan het zo gek niet bedenken of het bestaat. In ons landje zijn alle combinaties mogelijk. En we laven er ons met z’n allen mateloos aan. Op zoek naar het zoveelste bierige hoogtepunt.
Om de prikkelende analogie even door te trekken. De lingerie in bierland is het bij elk bier bijpassende bierglas. Dat het bier even strak als esthetisch omhult. Een Westmalle Tripel in een Duvel-glas uitschenken, staat gelijk aan heiligschennis. Sint-Arnoldus vergeeft deze hoogmoedige zonde nooit. Als een ober het gewenste bier niet in het juiste glas serveert, zal die zich daarvoor uitgebreid verontschuldigen. De biercultuur zit zo verweven in ons DNA dat zelfs UNESCO de Belgische biercultuur officieel als immaterieel cultureel erfgoed erkend heeft. De drie gemeenschappen van ons land dienden in april 2014 bij de Unesco een dossier in om de biercultuur toe te voegen aan de lijst van het immaterieel cultureel erfgoed. De dag van de erkenning was een hoogdag voor het Belgische bier: ”België heeft de wereldbeker biercultuur binnengehaald. Dit is een erg mooie bekroning voor iedereen in ons land die met bier bezig is’, aldus Brussels minister Sven Gatz (Open VLD) en voormalig directeur van de Belgische Brouwers. “Het gaat ook over de verfijnde brouwprocessen, de schenkrituelen waarbij zelfs de hoogte van de schuimlaag van belang is en de zorg om voor elk bier een ander glas te voorzien. Maar ook de sociale impact die bier bij ons heeft, met de vele bierverenigingen en bierfestivals. Of onze opleidingen tot bierbrouwer. Kortom: alles wat gebeurt rond de drank zelf”, voegt Krishan Maudgal (de huidge directeur van de Belgische Brouwers) toe.
Logisch dus dat de hele wereld roept “I’ll have what she’s having” en een Belgisch bier wil. Blond, bruin, frivool, fruitig of eerder uitgesproken pittig. En in tegenstelling tot Harry en Sally wordt er aan de tafel niets gefaket.
