Voor velen zal het gisteren lijken, de achtste finales in Brazilië: Belgium-VS. Een spannende match die een debat over een andere tweestrijd op gang bracht, namelijk op biervlak. De vraag die brandt op onze lippen is: kunnen de Amerikaanse bieren de vergelijking aan met de onze?
De beroemde Wall Street Journal schreef dat de populairste bieren in de VS meestal van vreemde makelij waren en op de koop toe… Belgisch. Wat steekt over de plas is dat het über-Amerikaanse bier, de ‘Budweiser’, sinds 2008 eigendom is van AB InBev. De New Yorkse krant trekt de parallel met het voetbal: het lijkt wel of de Amerikaanse ploeg wordt gecoacht door de trainer van de tegenpartij.Hoe dan ook, in het professionele milieu blijft het Belgische bier een topreferentie op het niveau van kwaliteit. Maar voor de consument is de grote hoeveelheid Amerikaanse bieren die op hun label Belgian style vermelden op zijn minst verwarrend. Blijkt namelijk dat men Belgisch bier beschouwt als één enkele stijl en niet als een amalgaam van verschillende stijlen.Op het vlak van kwaliteit – dat lijdt geen twijfel – zijn de Belgische trappistbieren heuse iconen. ‘Westmalle’, ‘Orval’ en ‘Chimay’ zijn erg gegeerd. De vraag overstijgt in de VS ettelijke malen het aanbod. ‘Westvleteren’ is het bier waar iedereen over praat zonder het ooit gedronken te hebben. Toch werd het bier uitgeroepen tot “Beste bier van de Wereld” op de site RateBeer.com. Het is een beetje vergelijkbaar met de mythe rond wijnen als ‘Pétrus’ of ‘Château Le Pin’. Buiten de trappist is men ook tuk op de brouwsels van Duvel, Lindemans, Dupont en Sint Bernardus. Hetzelfde geldt voor de producten van Cantillon, maar het volume ontbreekt hier. De nieuwste doorbraak op de Amerikaanse markt staat op het conto van brouwerij Saint-Feuillien. Maar dat heeft alles te maken met de samenwerking met de Amerikaanse artisanale brouwer Green Flash.De verdelers van Belgische bieren in de VS melden ons echter dat het knokken is voor een beetje marktaandeel. De ware explosie van de bierproductie en het nieuwe fenomeen van de Craft Brewers geeft de liefhebber van artisanale bieren de gelegenheid te kiezen tussen lokaal, nationaal en andere. Steve Villani, een van de grootste verdelers van Belgische bieren in Massachusetts, merkt op dat er nu zelfs een festival is van Belgian Style bieren. Maar alle bieren van het festival worden gebrouwen door lokale brouwers. Echt Belgisch bier komt hier niet op tafel! (zie: www.oregoncraftbeer.org/events)Craig Hartinger, verantwoordelijke van Merchant du Vin te Seattle, bevestigt dat de Amerikaanse bieren in zijn rekken steeds meer schapruimte opeisen. Hij raadt de Belgische brouwers dan ook aan om veel meer te communiceren en de krachten te bundelen om het Belgisch bier nog meer te promoten in grote steden zoals New York, Chicago en Las Vegas. Lisa Morisson van Belmont Station Biercafé te Portland treedt deze mening bij. Zij merkt dat ze moeite moet doen om authentieke Belgische bieren aan de man te brengen. Ze organiseert thematische bierdegustaties met Belgische bierambassadeurs en dat blijkt te werken. We mogen immers niet vergeten dat de Belgische bieren peperduur zijn in de States. De consument wil dus proeven vóór hij koopt.
“In Oregon is er een festival dat gewijd is aan Belgian Style bier maar er komt niet één enkel Belgisch bier op tafel!”
“Het op de markt brengen van Belgisch bier moet ook doordacht gebeuren,” gaat Craig Hartinger verder. “De Belgische brouwers moeten hun leveringen en de expeditie van hun bier goed organiseren, liefst met kwaliteitscontrole. Wanneer men als verdeler zonder stock valt heeft dit immers serieuze gevolgen. Met het oog op een optimaal transport is het belangrijk topkwaliteit te gebruiken voor kartons, flessen en kroonkurken. Op dit ogenblik is dat niet altijd het geval. Ook de Amerikaanse partner aan de overzijde van de oceaan speelt een doorslaggevende rol. Werk met betrouwbare en bekwame invoerders die de aanpassing van de labels niet over het hoofd zien en die verdeling en transport op een efficiënte manier organiseren. En die kunnen instaan voor een degelijke promotie en een performante verkoop van uw producten,” aldus nog Hartinger.Lisa Morrison zou dan weer graag meer Belgische vaten zien op Amerikaanse bodem. Morrison: “Vaten staan garant voor de frisheid van het bier en zorgen voor meer appeal bij de consument. De enorme togen met hun indrukwekkende resem taps maken nu eenmaal deel uit van het café-landschap in Amerika. Voor thuisconsumptie verkiezen de Amerikanen dan weer blik, zelfs voor artisanaal exportbier. Brouwerij Saint-Feuillien nam de proef op de som door zijn bekende ‘Saison’ in blik aan te bieden en dat werd een regelrecht succes. Deze manier van verdelen geeft Belgische brouwers ook de gelegenheid om hun packaging even onder de loep te nemen en komaf te maken met hun soms wat oubollig imago.”“De Amerikanen hebben geen probleem met kwaliteitsbier uit blik (…). Brouwerij Saint-Feuillien deed de test en dat werd een regelrecht succes.”
