Rick Kempen
Bier Grand Cru online start met een gloednieuwe rubriek ‘Talking Heads’. Hetgeen zoveel betekent als ‘pratend hoofd’ of’ ’sprekend gezicht’. We stellen brouwers en bierdrinkers, oudgedienden uit de industrie en nieuwkomers, journalisten en opiniemakers, echte stars en nobele onbekenden een aantal pertinente vragen en peilen naar de persoon achter de facade. De antwoorden zijn oprecht, soms verrassend, af en toe ronduit hilarisch, één enkele keer provocerend maar nooit saai. Het heterogene groepje geïnterviewde personen hebben drie dingen gemeen: ze hebben een stevige link met de bierwereld, een uitgesproken mening en een sprekende …. smoel. Rick Kempen, een rasechte Amsterdammer bijt de spits af.
Korte bio: Rick Kempen
Een schitterend ongeluk: als mislukte student, met bijbaan in de Amsterdamse horeca, uiteindelijk terechtgekomen bij Bier&cO – het mooiste bierbedrijf van Europa. Hier heb ik van mijn werk mijn hobby gemaakt. Nu heb ik de mooiste baan: als bierambassadeur is het mijn taak het bierevangelie te verspreiden en mensen te helpen ontdekken hoe ontroerend mooi bier is. Veel smakelijker kan het leven niet worden.
Naar wat kijkt u graag?
Eerst en vooral ben ik blij dat ik het gezichtsvermogen überhaupt heb. Aan TV doe ik weinig, maar “winter is coming…”. Graag kijk ik naar mooie vrouwen (kijken, niet aankomen) en de schuimkraag van een kloek getapte Jever in mijn #kluphuis (Bierproeflokaal In de Wildeman te Amsterdam): whip the meringue!
Wat leest u graag?
Naast de krant natuurlijk alles dat over bier in druk of op het interweb verschijnt. De grootste pret haal ik uit het lezen van bieretiketten: je treft er soms hilarische waanzin op aan. ‘Ambachtelijk gebrouwen’ of ‘naar eeuwenoud recept’ bijvoorbeeld. Loze woorden, soms gewoon bijeen gelogen en vaak ronduit onzinnig: je mag toch hopen dat de brouwtechnische en hygiënische innovaties van de voorbije anderhalve eeuw resoneren in een bier dat vandaag de dag gebrouwen wordt? Marketing gezwatel: ik vind dat als je niets te zeggen hebt, je beter je mond kunt houden.
Naar wat luistert u graag?
Het liefst luister ik naar mijzelf: niemand kan zo smakelijk en terzakekundig over bier praten als ik. De muziek van Queen, Iron Maiden en Bedřich Smetana versmaad ik ook niet. Dan is daar Bierradio.nl: nieuws, muziek en podcasts waar je wat aan hebt. Als laatste: de schuimkraag van een glas Orval klinkt het allermooist. Het is het enige bier dat ik aan het geluid alleen al herkennen kan.
Met welk persoon wilt u graag een glas bier drinken ?
Naast Al Pacino – met grote afstand mijn lievelingsacteur – komt eigenlijk iedereen die zegt niet van bier te houden in aanmerking. Ik sta iedere keer weer versteld van de beweegredenen die mensen drijft dit te zeggen, en geniet ervan als ze ontdekken dat bier meer is dan pils – vaak de reden waarom ze zich ooit van de mooiste drank ter wereld afkeerden. En mocht Onze Lieve Heer een gaatje in Zijn agenda hebben, dan schenk ik Hem graag eens iets in. Ik heb wel wat vragen voor Hem.
Wat is uw beste bierherinnering?
Hier hoef ik geen seconde te twijfelen: de eerste keer dat ik Anchor Brewing Company bezocht, in San Francisco, heb ik met tranen in de ogen de prachtige, koperen, brouwketel gekust. Goddank werd er toen niet gebrouwen, anders had ik een lelijke brandwond opgelopen. Mijn geluk bereikte kosmische hoogten toen ik vervolgens tot de lagerkelder werd toegelaten en mij daar rechtstreeks uit de lagertank een glas Liberty Ale werd geschonken. Als een klein kind heb ik zitten janken, en dit is mijn dierbaarste bierherinnering.
Naar welke ‘bierrealisatie’ kijkt u op / bent u jaloers op?
Voor iedere brouwer heb ik groot ontzag en diepe bewondering, of ze nu aan de ketel staan in Freising, Zoeterwoude, Frederick (MD) of Watou. Voor mij is een brouwer een mengeling van een chef-kok en een groot schilder: het creatieve proces begint met het ‘visualiseren’ van het gewenste eindresultaat en vervolgens wordt terug geredeneerd welke ingrediënten daarvoor nodig zijn, en wat daarmee te doen. Net als een chef-kok: die begint ook niet met het lukraak in de pan smijten van wat toevallig in de koelkast ligt. Voor de brouwer zijn mout, gist en hop als de primaire kleuren; water is zijn doek – en wat daarop ‘geschilderd’ wordt kan Rubensiaans aandoen. Zelf kan ik op zijn best een dragelijke zure zult bereiden, ik mis evenwel ieder talent om te brouwen.
Wat is voor u de groots mogelijke ‘heiligschennis’ binnen de bierwereld (m.a.w. welk heilig huisje zou u met man en macht verdedigen)?
Verdedigen?! Heilige huisjes zijn er om tegenaan te schoppen! De grootst mogelijke heiligschennis vind ik het verpakken van bier in een transparante fles, waardoor lichtinvloeden de kostelijke inhoud in zeer korte tijd volledig om zeep helpen. Eigenlijk is een transparante fles als de opgestoken middelvinger van de bierproducent naar de bierliefhebber: “wat hier in zit is absoluut niet de moeite waard (om smaaktechnisch te beschermen) maar ik wil er wel heel veel geld voor krijgen”. Wat ik dan wel met man en macht wil verdedigen is het besef dat bier een betaalbare luxe is, en het verdient om vertroeteld te worden: bewaar je bier zo kort mogelijk, koel en donker. Bier is vers op z’n lekkerst en wie de smaakachteruitgang (eufemistisch ook wel ‘smaakevolutie’ genoemd) verkiest boven de smaak zoals de brouwer die bedoelde moet dat zelf weten. Ik draag liever een paar schoenen dat twee maten te klein is tijdens een bergwandeling dan dat ik mij aan deze gekkigheid bezondig.
Welk gerecht met bijpassend bier verkiest u als laatste avondmaal?
Eating is cheating – moet ik, als laatste avondmaal, per se iets eten? Vooruit dan maar. Bij De Librije, een restaurant met drie Michelinsterren in Zwolle, hebben we in de atelierkeuken waar we regelmatig een avondje ‘bier culinair’ organiseren, een combinatie gevonden die dusdanig hemels is dat ik die wel als laatste avondmaal wil genieten: makreel ceviche met een glas St. Bernardus Witbier. Overigens ben ik van mening dat Carthago verwoest moet worden.
