De belangrijkste plaats ‘An der Schönen Blauen Donau’ is niet het romantische Wenen, het nostalgische Boedapest, noch het bedrijvige Bratislava of het avontuurlijke Belgrado. Nee, the place to be langs de 2829 kilometer lange rivier is het Duitse stadje Kelheim. The reason is quite obvious, de aanwezigheid van Brauerie G. Schneider & Sohn. Dit bedrijf is dé Weizenbrouwer bij uitstek. Het lichtende voorbeeld dat als norm geldt voor alle andere ’Weissbier Brauer’. Deze familiebrouwerij uit Kelheim produceert enkel en alleen weizenbieren. Voor de leek, ‘Weizen’ is het Duitse woord voor tarwe.
Bewogen geschiedenis
Het Weizenbier komt oorspronkelijk uit Zuid-Duitsland. Adellijke families die daar leefden verdienden een lange tijd veel geld aan de rechten van het brouwen van een Weizen. Toen op het einde van de 19 de eeuwde Weizenbieren een stuk minder populair werden, kon men er niet genoeg geld meer aan verdienen. Ze besloten de rechten te verkopen.
De Beierse goegemeente versleet Georg Schneider voor een gek toen hij in 1872 de Weizen-rechten kocht en zijn Weizen-brouwerij oprichtte. De beginperiode leek de vele kritikasters ook gelijk te gaan geven. Het was uitermate lastig om tarwebieren aan de man te brengen, vooral omdat het ondergistende Pils enorm in opkomst was. Pils verdrong de bovengistende bieren in razend tempo van de markt. Enkel eigenzinnige mannen of koppige ezels zagen toekomst in deze niche. De heer Schneider was er zo eentje.
Niet enkel de pils was een obstakel, ook de twee wereldoorlogen maakten de situatie er niet makkelijker op. De voortdurende dreiging en een acuut gebrek aan grondstoffen maakten bierbrouwen niet eenvoudig. In het interbellum weigerde de familie Schneider bovendien lid te worden van de Nazi-partij, de NSDAP. Wederom koos de brouwerij hier voor de moeilijke weg en betaalde hiervoor een hoge prijs.
De beloning kwam na de oorlog. Omdat de familie geen lid was geweest van de Nazipartij mocht de brouwerij van de geallieerden als een van de eerste Duitse brouwerijen weer bier brouwen. Na de ‘wereldbrand’ verhuisde de brouwerij ook van München naar Kelheim. In de oorlog had de brouwerij in München door geallieerde luchtbombardementen namelijk zoveel schade opgelopen dat de familie besloot een brouwerij te bouwen in het nabijgelegen dorpje Kelheim.
Tot op de dag van vandaag is Schneider Weisse echter nog altijd present in München. In de stad bevindt zich nog steeds het Schneider Bräuhaus, een bierlokaal waar de traditie en geschiedenis vanaf druipen. Een bezoek is ten zeerste aan te raden.
De verhuis bleef naar Kelheim ging ook gepaard met wat ‘collateral damage’. Omdat Schneider Weisse geen bier meer brouwt binnen de stadsgrenzen van München, mag de brouwerij niet meer deelnemen aan het jaarlijkse Oktoberfest. Dat is -vooral commercieel- een harde noot om te kraken. De brouwerij mist enorm veel visibiliteit want het Oktoberfest is een wereldpodium. En het scheelt ook flink wat hectoliters.
Schitterende toekomst
Ondertussen ligt de wereld aan de voeten van Schneider Weisse. De brouwerij heeft flink geprofiteerd van de hernieuwde interesse voor Weizen. Wereldwijd is dit tarwebier weer helemaal terug. Schneider Weisse vind je dan ook over de hele wereld, van de Verenigde Staten tot Rusland en van Argentinië tot in Nederland. Ook collabs met beroemde brouwerijen in het buitenland hebben bijgedragen aan deze expansie. Denk maar aan ‘Meine Hopfenweisse’ (officieel Tap 5) een samenwerking met Brooklyn Brewery uit New York. Het bier heeft dat fluweelzachte en smaakvolle van een mooie Duitse weizen maar met het karakteristieke van een American IPA. Gevaarlijk doordrinkbaar want met 8,2% ABV is het oppassen geblazen.
De toekomst van de brouwerij oogt mooi. Georg Schneider VII staat nog aan het roer van de brouwerij maar Georg VIII zal binnenkort het roer overnemen. Kwaliteit, traditie en duurzaamheid zijn naast de familiale waarden heel belangrijk en vormen de pijlers voor een duurzaam succes. De brouwerij heeft nog steeds open ronde gistkuipen, een zeldzaamheid in de moderne brouwwereld. De open fermentatie geeft een ronde zachte smaak aan bieren en extra aromatische esters. Schneider kiest er ook nadrukkelijk voor om haar grondstoffen zoals gerst, tarwe & hop, regionaal aan te kopen. De vooropgestelde waarden worden ook in praktijk toegepast.
