Filip Jans
Mijn roots liggen in Leuven, waar ik Toegepaste Economie studeerde. Dit diploma bracht mij echter in Brussel, bij mijn eerste werkgever Philip Morris. Het werd een one-way ticket naar de grootstad. Van hieruit stampte ik resto-bar Hungaria in Leuven uit de grond om het daarna dichter in mijn buurt te zoeken. Ik haalde de Monk nabij de Place Saint-Catherine uit een faillissement waardoor mijn passie voor bier vorm kreeg. Als co-auteur van de kookboeken “De Mijne is de Beste” ga ik steeds op zoek wat eenzelfde toch onderscheidt van een ander.
Naar wat kijkt u graag?
Naar lachende mensen en mensen die verliefd naar elkaar kijken. Iets wat ik dan ook zeer veel zie tijdens mijn werk in het café. Dan prijs ik mij de gelukkigste werkende mens ooit!
Wat leest u graag?
Ik kom niet vaak toe aan een geïsoleerd leesmoment. Meestal is dat ergens ‘on the go’. Ik ben een nogal haastig type dus fictie lezen duurt voor mij te lang. Een menswetenschappelijk boek (opvoeding kinderen als vader van 3) of lectuur die mij sterkt in mijn ondernemerschap (organisatie, …) of onafhankelijkheid liggen me het best. De bijlages van de weekendkrant (De Standaard) zijn voor mij het grootste leesgenot tijdens het weekend bij een rustig ontbijt.
Naar wat luistert u graag?
Ik heb geen zeer uitgesproken muzieksmaak. Het evolueert mee met mijn leeftijd en de muziek die ik ontdek. Ik surf graag op Spotify en laat mij veelal meeslepen met radioselecties van bepaalde artiesten die mij bekoren. Het ‘moment’ is voor mij de bepalende factor voor mijn muziekkeuze. Dat kan gaan van stevige techno, happy disco, zaligmakende house, klassieke of electro jazz, pop tot intieme pianomuziek. Als ik dit schrijf luister ik naar Amen Dunes (Blue Rose). Mijn ontdekking van deze maand was Dope Lemon (Hey You).
Met welk persoon wilt u graag een glas bier drinken?
Het liefst drink ik een biertje met mijn vriendin Liesbeth. Op café of bij ons thuis. Een moment waar ik steeds van geniet.
Wat is uw beste bierherinnering?
Mijn eerst slok Lambiek tijdens een event in Gaasbeek in mijn jeugd. Het was liefde haat bij de eerste slok. Nadien is de liefde voor Lambiek en meer specifiek Geuze enkel maar sterk gegroeid. Ik ben nu een grote fan.
Naar welke ‘bierrealisatie’ kijkt u op / bent u jaloers op?
Ik hou van bieren die naast hun goede smaak ook een heel volks, terroir en ambachtelijke karakter hebben. Een drank waar je de mens in proeft die erachter zit, met zijn passie en al. Zo kijk ik altijd heel erg uit naar mijn semestrieel tripje naar de brouwerij Girardin. Een slok van hun Geuze gaat steeds gepaard met een flash van geluk. Mijn bezoek aan Hof ten Dormaal is er zeker ook eentje dat mijn memoires aanvult.
Wat is voor u de groots mogelijke ‘heiligschennis’ binnen de bierwereld (m.a.w. welk heilig huisje zou u met man en macht verdedigen)?
De wijze waarop sommige brouwerijen en bierstekers ‘afhankelijke cafés’ te sterk willen beperken in hun bieraanbod en daarbovenop woekermarges nastreven. Het bier en café-landschap zou er veel interessanter (en goedkoper) kunnen uitzien voor de klant en de horecaondernemer mocht de vrije markt hier meer kunnen spelen. De industrie behandelt cafés alsof het hun kolonies zijn waarbij geld en ontginning prioritair staan. De lange termijn visie en trots voor ons bierlandschap moet hier het onderspit delven voor de kortere termijn visie van hun aandeelhouders die vooral in rendement geïnteresseerd zijn en niet in het bierlandschap. Spijtig dat ons land alsook de bestaande belangenverenigingen (Horeca Vlaanderen, Horeca Brussel, Unizo, …) hier de ‘vrije’ economie niet meer ondersteunen. Het zou ons erfgoed ‘bier’ en het horecalandschap met haar cliënteel beter ten goede komen. Gelukkig zijn er organisatie zoals Libertap vzw die voor deze ‘vrijere’ waarden blijven vechten,…
Welk gerecht met bijpassend bier verkiest u als laatste avondmaal?
Als ik mag kiezen zou dat een lange tafel met vrienden zijn met stoofvlees frit en vers gemaakte mayonaise op het menu… er zijn ontzettend veel biertjes die hierbij passen maar een kruidige Gageleer lijkt met mijn recept goed te matchen. In coronatijden geeft een ambachtelijke garnaalkroket uit het vuistje met een Rodenbach Grand Cru of Bourgogne des Flandres ,ergens op een zonnige plek rond 18h00, het laatste culinair geluk van mijn leven. Een plek op het strand van Oostende aan een kabientje in de buurt van de surfclub can do the job. Waar moet ik tekenen?
Foto’s © Bart Van der Perre
